Dinsdag 3 Maart

3 maart 2020 - Golokwati, Ghana

Vandaag ging weer vroeg de wekker. Vanochtend had ik een beetje moeite met opstaan, omdat ik door de warmte niet heel goed had geslapen vannacht. Toen ik uit bed was ging het al een stuk beter. Om 7 uur ging ik weer lopen naar de taxi, gelukkig hoefde ik vandaag niet lang te wachten want er zaten al 2 andere mensen in de taxi, en een paar  minuten na mij kwam er nog iemand dus konden we vertrekken.

Toen ik aankwam waren de kinderen de klas aan het schoonmaken. Ik wilde ze daar natuurlijk bij helpen en begon met vegen. Helaas duurde dit niet lang want na 2 minuten pakte Bright me al vast en haalde me weg. Hij zei dat vegen niet goed was, omdat het zand dan in mijn longen zou komen. Ik snapte het niet echt, keek hem verbaasd aan en ik zei tegen hem; Dus voor de longen van de kinderen is het wel goed!  Daar gaf hij geen antwoord op, het enige waar hij mee bezig was is dat ik daar weg zou gaan. Ik moest aan de andere kant van de klassen gaan staan en daar blijven wachten. Natuurlijk kon ik daar niet stil blijven staan en kijken.Toen ze het zand naar buiten hadden geveegd, liep ik terug en hielp ik ze met de tafels terug zetten. Daarna was het weer tijd om te gaan oefenen met marcheren. Vandaag was er geen trommel bij, maar liepen ze zonder geluid rond over het veld. Gelukkig hoefde ik niet mee te doen want ze vonden dat het te warm was voor mij. De kinderen hadden vandaag niet echt les omdat het oefenen van het marcheren best intensief is en ze daarna best moe zijn. Ze mochten lekker gaan spelen of rustig zitten in het lokaal. In de middag werd ik meegenomen door Patrick (docent) hij wilde me graag laten zien hoe ze dansen en muziek maken. Ik mocht gaan zitten op een bankje naast de jongens die gingen trommelen. Al snel kreeg ik ook een instrument in mijn handen (een sambabal). Mijn gevoel voor ritme is niet echt zo goed als hun gevoel voor ritme. Patrick hielp me in het begin door mijn hand vast te houden en mee te schudden op de maat. Toen hij los liet was ik volgens mij al heel snel buiten het ritme, maar de kinderen vonden het al helemaal leuk om mij dit te zien doen. De kinderen die op de trommels spelen en zingen zijn blinde kinderen die zitten ook op de school maar dan in een ander gedeelte. De dove kinderen gaan dansen je ziet ze helemaal genieten als ze mogen dansen. Ik vind het heel mooi om te zien hoe Patrick omgaat met de kinderen, hij is heel lief voor ze en oprecht geïnteresseerd in ze. Niet alle docenten zijn zo, waarschijnlijk heb ik daarom ook een betere band met Patrick dan met sommige andere docenten die de kinderen al slaan om een kleine reden. In het begin had ik hier best wel veel moeite mee zeker ook omdat de docenten die slaan vaak ook doof zijn en het geschreeuw van de kinderen niet horen. Ik hoor dit natuurlijk wel en dat gaat bij mij echt door merg en been. Ik heb zo mijn eigen manier om op een positieve manier om te gaan met de kinderen. Al is het maar met een high five als ze iets goeds hebben gedaan. 
 

Morgen is het een bijzondere dag! Ik heb een cadeautje voor de kinderen uit mijn klas. Ik ben heel erg benieuwd hoe ze daarop gaan reageren, ik heb er daarom nu al zin in! Vanavond op tijd naar bed want ik ben best wel moe.( waarschijnlijk komt dit doordat ik zo goed me best heb gedaan met de sambabal😂) zie filmpje🤣

Foto’s

1 Reactie

  1. Oma Nel:
    3 maart 2020
    Hallo lieve Laura, wat een prachtig verhaal! Wat heerlijk dat je zo goed met iedereen kan opschieten en ze zo lief voor je zijn! Wat gaaf dat je jij met een sambabal mocht meedoen! Probeer wel goed aan je rust te komen met de warmte en veel drinken waarschijnlijk.
    Morgen ben je jarig, ben benieuwd hoe ze dat met jouw gaan beleven! Alvast een hele leuke dag toegewenst! Bedankt voor het mooie verhaal. Groetjes en een dikke knuffel.